Bent Herskind (1931-2021)

Bent Herskind, jeden z pionierów eksperymentalnej wysokospinowej fizyki jądrowej, zmarł 7 grudnia 2021 roku w wieku 90 lat.

Bent Herskind urodził się w 1931 roku w Kopenhadze. Od 1956 był zatrudniony w Instytucie Nielsa Bohra (NBI) w Kopenhadze, najpierw jako asystent naukowy, rozwijając elektronikę do badań jądrowych w NBI Van de Graff, a później w Tandem Accelerator Laboratory (TAL). Został powołany na stanowisko Associate Research w 1966 w NBITAL i odbył staż na University of Wisconsin, Madison na 18 miesięcy (1966-67). W 1971 został mianowany profesorem nadzwyczajnym w NBI i uzyskał stopień doktora z fizyki w 1974. Był redaktorem czasopism Hyperfine Interaction, North Holland (1976-82), Zeitschrift für Physik A: Hadrons and Nuclei (1985-95) oraz The European Physics Journal, A. (1995-97). Pełnił funkcję konsultanta naukowego w Lawrence Berkeley Laboratory, USA, z wizytami 2 miesiące/rok (1980-85) i był profesorem wizytującym w Laboratoriach Komisji Energii Atomowej w Chalk River, Kanada (1975) oraz w Oak Ridge National Laboratories, Tennessee, USA, w 1982 i 1987 roku. Zainicjował wraz z profesorem Peterem Twinem opracowanie wielodetektorowego układu detektorów germanowych TESSA0 w NBITAL (1980-82); który został rozbudowany do TESSA1-3 i ESSA30 w Daresbury, Wielka Brytania (1982-88); później NORDBALL został zestawiony w NBITAL (1985-98). W końcu zbudowano projekt europejski EUROBALL (EB). Był przewodniczącym Komitetu Sterującego EB przez 4 lata (1989-92 i 1997) oraz Grupy Analizy Danych EB (1993-96). Otrzymał Philosophiae Doctorem Honoris Causa na Uniwersytecie w Lund w 1990 roku. Odszedł z oficjalnego stanowiska w NBI na Uniwersytecie Kopenhaskim w styczniu 2002 roku, ale kontynuował przez wiele lat badania nad strukturą jądrową w NBI w pełnym wymiarze godzin. Jego zainteresowania badawcze były bardzo szerokie, od przejściowych pól magnetycznych, Gigantycznych Rezonansów Dipolowych w gorących jądrach, tłumienia rotacyjnego w ciepłych jądrach, aż do jego głównej ostatniej działalności, jaką była kompletna spektroskopia zjawiska Super- i Hiperdeformacji. Był współautorem ponad 400 publikacji naukowych.

Ściśle współpracował z wieloma polskimi fizykami z Krakowa i Warszawy, brał udział w wielu konferencjach organizowanych w Polsce.

Na zdjęciu Bent Herskind (w środku) podczas jednej z  Zakopiańskich Szkół Fizyki.