White Book

Ukazało się internetowe wydanie raportu pt. “White Book on the Future of Low-energy Nuclear Physics in Poland and the Development of the National Research Infrastructure” zredagowanego przez zespół koordynowany przez prof. Adama Maja (IFJ PAN) i prof. Krzysztofa Ruska (ŚLCJ UW).

Raport zawiera podsumowanie konferencji na ten sam temat zorganizowanej przez Sekcję Fizyki Jądrowej PTF, Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów UW oraz Instytut Fizyki Jądrowej PAN na początku 2019 r. W szczególności Raport przestawia szeroką tematykę badań z fizyki jądrowej niskich energii i jej zastosowań, planowanych przez polskie grupy badawcze z wykorzystaniem polskich infrastruktur.

 

Nowe metody produkcji pierwiastków superciężkich

Wykonane obliczenia pozwalają przewidywać z niedostępną dotąd dokładnością szanse wytworzenia nowych izotopów pierwiastków superciężkich. W pracy opublikowanej w prestiżowym czasopiśmie Physics Letters B zaprezentowano najbardziej obiecujące kanały produkcji szerokiej gamy izotopów o liczbie atomowej od 112 do 118 w różnych konfiguracjach zderzeń jądrowych prowadzących do ich powstania. Przewidywania wydają się być wiarygodne, jako że potwierdzają je ze znakomitą zgodnością dane eksperymentalne dostępne dla procesów już przebadanych.

W pracy, która ukaże się w październikowym numerze prestiżowego czasopisma Physics Letters B międzynarodowy zespół pięciu naukowców zaprezentował nowe, niezwykle bogate i obiecujące wyniki przewidywań dla prawdopodobieństw (przekrojów czynnych) produkcji izotopów najcięższych pierwiastków o liczbach atomowych od 112 do 118. Obliczenia zostały przeprowadzone dla procesów fuzji indukowanej pociskami jądrowymi wapnia Ca-48 zgodnie z planami przyszłych eksperymentów.

Do tej pory, gdy liczono prawdopodobieństwa wytwarzania superciężkich izotopów, w ogóle nie brano pod uwagę efektów związanych z powłokowym charakterem punków siodłowych w rozszczepieniu jąder atomowych.  Wszyscy badacze zakładają brak efektów kwantowych dla tej kluczowej w procesie rozszczepienia konfiguracji jądrowej. My te efekty uwzględniliśmy, a co więcej podaliśmy przepis ich tłumienia wraz ze wzrostem temperatury tworzącego się superciężkiego układu jądrowego. Takie obliczenia nie były dotąd prezentowane nigdzie w literaturze.

Aby uzyskać swój wynik uczeni posłużyli się metodą statystyczną, generując miliony stanów nad stanem podstawowym i wspominanym punktem siodłowym. Metodę i wyniki opisali szczegółowo w równolegle skierowanej do publikacji pracy. Mając te wyniki można było dość prosto policzyć prawdopodobieństwo przetrwania jąder wytworzonych w wyniku konkretnego zderzenia pocisku i odpowiednio dobranej tarczy. Po prostu, korzystając z podstawowej definicji prawdopodobieństwa przetrwania jądra złożonego, właściwie bez stosowania przybliżeń, oszacowaliśmy współzawodnictwo rozszczepienia z rożnymi innymi kanałami rozpadu.

Badając stabilność i analizując możliwe kanały rozpadu tworzonych jąder, badacze uwzględnili zarówno rozpady poprzez emisję neutronów, jak i protonów oraz cząstek alfa. Wyniki zaprezentowane w pracy bardzo dobrze zgadzają się z danymi uzyskanymi w przeprowadzonych już eksperymentach. Jednocześnie autorzy wskazują na najbardziej obiecujące kanały produkcji nowych, nie wytwarzanych dotąd izotopów, które mogłyby być wykorzystane w przyszłych planowanych eksperymentach. Rewelacyjna zgodność z istniejącymi funkcjami wzbudzania (prawdopodobieństwami syntezy jąder superciężkich) pozwala mieć zaufanie do zaprezentowanych prognoz i przewidywań. Szczególnie obiecujące dla niektórych kombinacji tarcza-pocisk okazują się być kanały z emisją jednego protonu lub jednej cząstki alfa. Ten wynik jest intrygujący, gdyż może prowadzić do zupełnie nowych, nieznanych dziś izotopów jąder superciężkich. Ponieważ zaproponowane kanały reakcji nie są nadmiernie egzotyczne, a raczej łatwo dostępne w eksperymencie, już wkrótce okaże się czy przewidywania uczonych co do możliwości produkcji tych nowych wyjątkowo ciężkich izotopów się potwierdzą.

Prace oryginalne są dostępne publicznie:

„Possibilities of direct production of superheavy nuclei with Z=112–118 in different evaporation channels”, J.Hong, G.G.Adamian, N.V.Antonenko, P.Jachimowicz, M.Kowal; Physics Letters B, Volume 809, 10 October 2020, 135760
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0370269320305633

“Level-density parameters in superheavy nuclei” A. Rahmatinejad, A. N. Bezbakh, T. M. Shneidman, G. Adamian, and N. V. Antonenko, P. Jachimowicz, M. Kowal
https://arxiv.org/pdf/2005.08685.pdf

Zakład Fizyki Teoretycznej NCBJ zajmuje się badaniami podstawowych składników materii oraz teoretycznym opisem fundamentalnych odziaływań pomiędzy nimi tak w skali mikro- jak i makro-świata. W Zakładzie prowadzone są prace z zakresu podstaw fizyki jądrowej (struktury i dynamiki) wysokich i niskich energii, w tym badania własności jąder ciężkich i superciężkich. Nasi naukowcy rozwijają też teorię cząstek elementarnych w tym modele supersymetryczne wychodzące poza dziś znany model standardowy oraz chromodynamikę kwantową badającą skład i odziaływanie nukleonów. W Zakładzie rozważane są także zagadnienia z zakresu fizyki zjawisk nieliniowych, fizyki plazmy oraz kondensatów atomowych. Kolejne dziedziny, w których prowadzone są prace to teoretyczna kosmologia i teorie grawitacyjne, a także teoria strun i jej implikacje.

Zdjęcie: Cyklotron DC-280 w Laboratorium Flerowa – Fabryce Superciężkich Pierwiastków w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej. Credit: JINR

Otwarte Zebranie Sekcji

Sekcja Fizyki Jądrowej Polskiego Towarzystwa Fizycznego planuje przeprowadzenie Otwartego Zebrania Sekcji przy wykorzystaniu narzędzi internetowych.

Na termin spotkania wybrano 28 września 2020 r po południu (w godz. 14-18).

Głównym celem spotkania jest wymiana informacji o stanie i liczebności polskich zespołów prowadzących badania w szeroko rozumianej fizyce jądrowej i jej zastosowaniach.

Przedstawiciele głównych ośrodków badawczych zostaną poproszeni o krótkie wystąpienia, w których przedstawią pracujące w tych instytucjach zespoły badawcze i obszary ich aktywności, a także posiadaną lub budowaną infrastrukturę.

Po wszystkich wystąpieniach przewidziany jest czas na prezentacje pozostałych grup badawczych i ogólną dyskusję.

Oczywiście będzie też czas na przedstawienie aktualnej działalności Sekcji Fizyki Jądrowej PTF, perspektyw rozwojowych i zachęcenie do włączenia się w pracę tej organizacji.

Liczymy na szeroki udział sołeczności polskich fizyków jądrowych i wykonanie kolejnego kroku w kierunku integracji naszego środowiska.

Serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych do wzięcia udziału w zebraniu Sekcji, wymagana jest jednak wcześniejsza rejestracja.

Rejestracja na zebranie jest już otwarta.

Informacja dostępie do zebrania on-line zostanie podana w terminie późniejszym tylko zarejestrowanym uczestnikom.